Zima to trudny okres dla zwierząt żyjących w lesie, zwłaszcza, gdy jest śnieżna i mroźna.
Śnieg zalegający grubą pokrywą i lód stanowi duże utrudnienie w dostępie do naturalnego pokarmu i do wody. Od lat leśnicy, myśliwi, dzieci, młodzież z opiekunami pomagają zwierzętom leśnym, w tym najtrudniejszym dla nich zimowym okresie.

Kluczowe czynności w lasach, w zimowym okresie, to przede wszystkim odśnieżanie dróg leśnych i miejsc, gdzie występuje naturalny pokarm - borówka czernica czy połacie wrzosu, ułatwienie zwierzynie dostępu do naturalnego wodopoju. Bardzo często ścina się też drzewa do tzw. spałowania – czyli ogryzania kory przez zwierzęta, np. jelenie albo daniele. Niemniej ważne jest również dostarczanie zwierzynie soczystej karmy np. buraków, marchwi, ziemniaków czy jabłek – by mogły uzupełniać niedobory wody.

Nie należy też zapominać o tym, że do prawidłowego rozwoju zwierzęta potrzebują również składniki mineralne, a zwłaszcza sól. Zwierzęta mają do niej dostęp, czy to w żerze naturalnym, w dostarczanej karmie lub też w tzw. lizawkach. Lizawka to drewniany palik, z kostką soli umieszczoną na szczycie palika w specjalnej do tego wydrążonej kieszonce. Sól, jako źródło ważnych pierwiastków, rozpuszczając się pod wpływem wilgoci spływa po paliku, jest przez zwierzęta leśne zlizywana.

Karma dostarczana zwierzynie leśnej powinna być tylko uzupełnieniem codziennej diety, nie zaś jej podstawą. Podaje się ją w stałych punktach, najczęściej są to, specjalnie do tego celu wybudowane w lesie paśniki, karmę wykłada się również na tzw. buchtowiskach – miejscach wyjątkowo chętnie odwiedzanych przez zwierzynę, wykłada się ją również pod drzewami, a na niskich krzewach zawiesza się siano łąkowe.

Pamiętajmy, że z dostarczaniem zwierzynie pokarmu nie wolno przesadzić. Człowiek powinien dokarmiać zwierzynę w warunkach wyjątkowo trudnych, w sytuacjach, gdy zimy są łagodne zwierzęta powinny radzić sobie same. Pamiętajmy również o równie ważnych zasadach dokarmiania zwierzyny leśnej takich jak:
• Zwierzęta leśne należy dokarmiać w porozumieniu z miejscowym leśniczym lub przedstawicielem koła łowieckiego. To oni wskażą najlepsze miejsca, gdzie można wyłożyć karmę. Pomogą również dobrać odpowiedni rodzaj dostarczanego pożywienia, ponieważ podanie niewłaściwej karmy może spowodować u zwierząt choroby, osłabienie organizmu, a nawet śmierć.
• Jeżeli decydujemy się na dokarmianie zwierzyny, należy to robić systematycznie, w stałych miejscach i tylko w czasie surowej zimy. Nie należy podawać karmy przez cały rok, przez pozostałą część roku las i pola wyżywią zwierzęta mieszkające w lesie.

Nie zapominajmy też o ptakach – one też potrzebują naszej pomocy. Leśnicy od lat wspólnie z młodzieżą, dziećmi i ich opiekunami opiekują się „Ptasimi karmnikami". Karma dla ptaków powinna być jak najbardziej zbliżona do ich naturalnego pokarmu, mogą to być nasiona słonecznika, pestki dyni, kasza czy też ziarna np. pszenicy lub kukurydzy. Zadbajmy o to by podawana karma była świeża i czysta. Jej ilość jest różna w zależności od warunków panujących na dworze. Podczas odwilży wykładajmy jej mniej, podczas wysokich mrozów – wyłóżmy jej więcej.